Öykü Diyarında Bir Gün

Koridorda duyulan ayak seslerinin nedeni, Allarn’ın kapıyı açmasıyla birlikte anlaşıldı. Karşısında Valeryon’dan oluşan 10 kişilik bir bölük, sert ve acımasız gözlerle kapıda dikiliyordu. Büyük bir öfke ve inanmazlıkla Tarmon’a dönen Allarn, kekeleyerek: — “Bu… bu… bu da ne demek oluyor?” diye sordu. Tarmon, “Bu zarf geleli dört saat oldu. Ben de merak ettim. Tim’in içinde bir hain varsa, Garnizon’da da yok mudur diye… Bu yüzden ilk işim merkezle irtibata geçip sözde görev hakkında bilgi almak oldu. Ve bil bakalım ne dediler? Ne böyle bir görevden haberdarlardı, ne de bölgeye ilişkin başka bir amaçları vardı. Garnizon’un tek görevinin, köy ve kasabaların güvenliğini sağlamak, Hashöyük arazisinden gelebilecek tehlikelere karşı teyakkuzda olmak ve Valeryon birliklerini belirlenen görevlere göndermek olduğunu söylediler. Ne gizli bir görev vardı ne de böyle bir emir verilmişti. Ben de Albay Allarn’ın bu görevle doğrudan ilgilendiğini belirttiğimde önce bir sessizlik oldu… Sonra oldukça şa...

Geçmiş gitmiş bir hatıra tüm benliğini işgal ederken, nereden geldiğini bilmediği bir ezilmişlik duygusu Daimar’ın damarlarında nabız gibi atmaya başladı. Mordet’i değil Omran’ı görüyordu sanki… Eski görüntüler gözünün önünden geçerken biraz da ne yaptığını bilmeden kendini yaratığın kalbine doğru koşarken buldu. Her yanı acı ve kayıpla sarsılırken kendini kaybetmiş bir biçimde öz kardeşini Mordet’in yüzünde ve biçiminde görüyordu.   Ellinde tuttuğu kılıcını bilinçsizce ve deliye dönmüş gibi savururken gözünden akan yaşlara engel olamıyordu.  “Onu da kaybettim onu da başka bir acımasız elin insafına hapsettim” cümleleri kafasının içinde dönerken yüzünün ve ellerinin hayal meyal yandığını hissediyordu. İnce ve keskin kenarlı demir silah her    kalkıp indiğinde elleri yanıyor oluk oluk buharların bedeninden süzülüp yükseldiğini görüyordu. Ama umrunda değildi.  Derken Mordet’in bulunduğu Koza’ya yaklaştığını gördü tek bir hamle ile tüm gücünü Kozayı kesmek için bil...