Öykü Diyarında Bir Gün

İçinde kabaran sevinç ile tetiktelik duygusu, bir müddet konuşmasını engelledi. Büyük bir merakla karanlık mağaraya bakmaya devam eden Temir, sonunda bir adım attı. Karanlığın içinden sesler gelmeye başladı. Bir metal aletin tıngırtısı ve etin ete değme sesi. Daimar’ın aksine Eymaun oldukça kısık bir sesle konuşmuştu:  “Onu görebiliyorum bu Temir!” Yine bir karışıklık mırıldanmaların ardından Daimar, “Temir” diye seslendi.  “Temir sen misin?” Boğazını temizleyen Temir, “Evet” dedi. Ancak her iki tarafında aklına şimdi gelmiş gibi böyle durumlar için hiç hazırlıklı değillerdi. Evet bu Temir’in sesi ve görüntüsü ama gerçekten o mu? Sonunda Daimar konuştu:  “Eğer Temir’sen göreve başlamadan önce sana söylediğim sözler nedir?” Daimar düşündü ve en makul sorunun bu olabileceğine karar verdi. Sonra Temir’in sesini duydu:  “Eğer böyle korkakça davranacaksan, bu görevi şimdi bırakman en iyisi olur.” dedi Daimar’ın ona söylediği son sözlerdi bunlar; noktası noktasına. ...